تاریخچه عطر روم باستان

رومیان باستان طرفداران گسترده عطر بودند و از آن به عنوان نوعی تجمل استفاده می کردند. اگر مصری ها مخترع بودند، رومی ها مبتکر بودند زیرا آنها برای خوشایند خدایان و خود اقلام معطر متفاوتی اختراع کردند.

رومی ها چگونه از پمادهای معطر استفاده می کردند؟
پمادهای معطر که با استفاده از مواد طبیعی مانند گلبرگ‌های گل و ادویه‌ها ایجاد شده‌اند، در ابتدا برای اهداف درمانی و مذهبی استفاده می‌شدند.

آداب و رسوم باستانی حکم می‌کرد که کاهنان باید پمادهای معطر را روی منقل بریزند تا ستونی از دود معطر ایجاد کنند که بتواند به خدایان برسد. این روش رومیان برای خشنود ساختن خدایان و درخواست برکت آنها بود.

پمادهای معطر به زودی شهرت خود را به عنوان یک ماده آرایشی برای پاکسازی بدن به دست آوردند. رومی ها هم در خانه و هم در ورزشگاه های باستانی به این پاکسازی می پرداختند. آنها ماساژ دادن با روغن‌ها و پمادهای معطر را در حمام‌های حرارتی در داخل آنکتوریوم دوست داشتند. گاهی اوقات روغن ها را مستقیماً به آب اضافه می کردند.

مفهوم مدرن خوشبوکننده‌های اتاق از رومی‌ها ناشی می‌شود که از روغن‌های ضروری برای ایجاد فضایی معطر در طول ضیافت‌های رسمی استفاده می‌کردند.

محبوب ترین مواد اولیه برای عطرسازی چه بود؟
رومی ها معمولاً از گل رز، اسطوخودوس، به، انار، انگور، ریحان و رزماری در عطرهای خود استفاده می کردند. مره دارچین و اووبالسام (عود کلاسیک) در کنار رزین ها جزء مواد بسیار گرانبها به حساب می آمدند.

بسیاری از مواد خام نیز از مناطق اشغال شده توسط سربازان رومی تامین می شد. در نتیجه، بسیاری از سربازان و بازرگانان رومی در ابتدا از مواد معطر استفاده کردند.

رومی ها روش هایی برای ساخت پماد، عطر، آب معطر و حتی پودرهای معطر ابداع کردند. فرآیند تقطیر یا روش قالب‌گیری دمشی که اکنون می‌دانیم برای اولین بار توسط رومی‌ها استفاده شد. آنها همچنین سنت نگهداری عطر را در بطری های شیشه ای آغاز کردند.

عطر به عنوان نشانه ای از ثروت در روم باستان
عطر در میان رومیان نماد تجمل و ثروت بود. در نتیجه، بیش از حد و تقریباً به طور انحصاری توسط نخبگان طبقه بالا مورد استفاده قرار گرفت. ضیافت های مجلل، همانطور که در بالا ذکر شد، به شدت از عطر برای ایجاد فضایی با عظمت استفاده می کردند. از مصرف مارچوبه معطر که در بشقاب‌های چوبی معطر سرو می‌شود تا پاشیدن آب معطر به مهمانان، رومی‌ها اطمینان حاصل می‌کردند که هیچ سنگی بر روی آنها باز نشود.

منشأ منطقه ای از عطرسازان به نام “unguentarii” یک پیشرفت هیجان انگیز برای اشراف ثروتمند رومی بود که می توانستند هر زمان که می خواستند اسانس های جدید را امتحان کنند به این مغازه ها سر بزنند. برای آنها معمول بود که خود را با عطر بپوشانند و تازگی همیشه مورد استقبال قرار می گرفت. یک حکایت تاریخی رایج بیان می‌کند که سیزر قبلاً به نت‌های Telinum، مرهم ساخته شده از مرزنجوش، شنبلیله و شبدر شیرین زرد علاقه داشت. زنان رومی از عطر در موهای خود استفاده می کردند تا عطر بی نظیری داشته باشند.

فروش عطر در روم باستان
لازم به ذکر است که در آن زمان هیچ متخصص عطری وجود نداشت. کسانی که توانایی خرید مواد اولیه گران قیمت را داشتند، توانستند آزمایش کنند و عطرهای خود را بسازند. قیمت نهایی یک عطر به عوامل زیادی از جمله جنس ظرف آن بستگی دارد. از آنجایی که رومی‌های نخبه با استفاده از عطرهای گران قیمت احساس غرور می‌کردند، هر از گاهی قیمت‌ها به طرز عجیبی با هم ترکیب می‌شد.