پرستش عطر

دوران باستان: پرستش عطر

بین النهرین
7000-4000 قبل از میلاد

در منطقه ای که اکنون خاورمیانه نامیده می شود، رزین های معطر به عنوان بخور برای مراسم می سوزانند تا بین النهرینیان (عمدتاً کشیشان و خانواده های سلطنتی) به خدایان خود نزدیک شوند.

نماد عطر: تاپوتی
2000 قبل از میلاد

او یک شیمیدان زن بود که به عنوان اولین “nose” “دماغ” (یعنی سازنده عطر) در تاریخ ثبت شد. تخصص او؟ رایحه های چوبی مخصوصا سروهای لبنانی.

مصر باستان
7000-4000 قبل از میلاد

مصری‌ها کشف کردند که چگونه عطرها را در چربی‌ها ذخیره کنند و مومیایی‌ها و روغن‌های معطری ایجاد کردند که می‌توان آن را پوشید و تزئین کرد. عطرهای مصر باستان – که از مر و درخت عرعر برگرفته شده اند – ممکن است مانند عطرهای مدرن ماندگاری نداشته باشند، اما هدف آنها برای همیشه بوده است. کاهنان و فراعنه با عطرهای مهر و موم شده در مقبره های خود دفن می شدند تا اطمینان حاصل شود که نیازهای بویایی آنها در زندگی پس از مرگ برآورده می شود.

نماد رایحه: ملکه هتشپسوت

(Queen Hatshepsut)

1507-1458 ق.م

این فرعون زن، کندر خود را دوست داشت، آن را به خط چشم خود اضافه کرد و حتی یک نقاشی دیواری عظیم از کشاورزان را سفارش داد که برای معبدش کندر وحشی جمع آوری می کردند.

هندوستان
2500 قبل از میلاد

هندوستان با عطر پا را از این هم فراتر گذاشت و آیین‌های پیچیده‌ای را انجام داد که در آن مردان خود را با چوب صندل، و زنان با یاس، نعناع هندی، کهربا، سنبل، مشک، چوب صندل، و زعفران – همه در یک زمان در قسمت‌های مختلف بدن، تزئین می‌کردند. مواد تشکیل دهنده این عطرها امروزه نیز در عطرهای مدرن استفاده می شود.

شرق دور
2000 قبل از میلاد

ژاپنی ها عمدتاً از عطر در مراسم مذهبی استفاده می کردند. چینی‌ها هم محیط اطرافشان را معطر می‌کردند (تا جوهری که با آن می‌نوشتند) و هم خودشان را (با نجیب‌هایی که با یکدیگر رقابت می‌کردند تا ببینند چه کسی می‌تواند بهترین رایحه شخصی را تولید کند).

مدیترانه باستان
2500 قبل از میلاد

اولین کارخانه عطرسازی در پیرگوس قبرس بود که در سال 2000 قبل از میلاد ساخته شد. مردم باستان در ایران، یونان، کارتاژ و عربستان عمدتاً از رایحه‌های گیاهی مانند بادیان، کاج، گشنیز، ترنج، بادام و جعفری استفاده می‌کردند، اما در این دوران بود که عطرهای حیوانی مانند مشک کشف شد.

نماد رایحه: ملکه کلئوپاترا
مصر، 69-30 ق.م

ملکه بدنام مارک آنتونی را با کمک عطر اغوا کرد و تا آنجا پیش رفت که بادبان های او را خوشبو کرد تا هر زمان که او را ملاقات می کرد بوی عطر او پیشی بگیرد.

رم باستان
265 پ.م.-500 م

امپراتوری روم تا حد زیادی تاریخ عطر را شکل داد – کلمه عطر خود از کلمه لاتین per fumen به معنای “از میان دود” گرفته شده است و به بخور دادن آیینی اشاره دارد. تا سال 100 قبل از میلاد، رم سالانه 2800 تن کندر وارداتی و 550 تن مرم استفاده می کرد.

نماد رایحه: امپراطور نرون
رم، 37-68 م

این فرمانروای بدنام نقطه ملایمی برای بوی شیرین گل رز داشت و لوله هایی را در کاخ های خود نصب می کرد تا بازدیدکنندگان را با گلاب بپاشید. افسانه می گوید که او یک بار به طور تصادفی یکی از مهمانان مذکور را با گلبرگ های گل رز به ارزش تقریبی 130000 دلار خفه کرد.

سقوط رم باعث کاهش موقتی در بوها، حداقل در اروپا خواهد شد. اما در جای دیگر، آینده عطرهای مدرن در حال ظهور بود.

قرون وسطی و رنسانس
جنگ صلیبی برای عطر

قرون وسطی
دهه 1300

در قرن دوازدهم در عربستان، پزشکان یاد گرفتند که چگونه تقطیر کنند – فرآیند شیمیایی که توسط آن می توان قسمت های مختلف یک ماده را از طریق گرم کردن و خنک کردن جدا کرد – الکل را برای استخراج عطرهای غلیظ. سازندگان عطر مدرن هنوز هم از این فرآیند استفاده می کنند. با کمک این دانش جدید و موادی که در طول جنگ های صلیبی به ارمغان آورد، ایتالیا به سرعت به پایتخت عطر جهان تبدیل شد – به طور خاص اولین عطرهای مایع جهان را ایجاد کرد.

نماد عطر: ملکه الیزابت مجارستان
مجارستان، 1305-1380

در سال 1370 یک دهقان اولین عطر تقطیر شده شخصی که تا به حال ساخته شده بود به نام “ملکه آب مجارستان” به عنوان اکسیر جوانی به او داد. فرمولاسیون آن با رزماری و اسطوخودوس به او کمک کرد تا در سن ۷۲ سالگی با پادشاه لهستان ازدواج کند.

اما بیشتر نیاز به عطر در هوا بود – با عادات بهداشت شخصی محدود و بدون سیستم مدیریت زباله، بوی نامطبوع جدی (بوی بد) به سرعت شهرهای در حال رشد را فرا گرفت. پزشکان این نظریه را مطرح کردند که افزایش بیماری ها را می توان به میاسما، که به معنای واقعی کلمه «هوای بد» است، نسبت داد. همین پزشکان از ماسک های پرنده مانند پر از گیاهان و گیاهان معطر استفاده می کردند تا از بیماری هایی مانند طاعون سیاه جلوگیری کنند.

دوره پیشامدرن 1400-1800
بگذارید از عطر استفاده کنند

رنسانس اولیه
1400

مرکز عطر حرکت خود را از ایتالیا به فرانسه آغاز کرد، زمانی که نجیب زاده ایتالیایی کاترین مدیچی با پادشاه فرانسه ازدواج کرد و عشق عطر را با خود به ارمغان آورد.

اواخر رنسانس / دوره مدرن اولیه
1400

عطرها توسط ثروتمندان مورد استفاده قرار می گرفت و اشراف برجسته ای مانند ماری آنتوانت عطرهای شخصی متمایز را با همکاری مستقیم با عطرسازان سفارش می دادند.

نماد رایحه: شاه لویی چهاردهم
فرانسه، 1638-1715

این پادشاه فرانسه از حمام کردن وحشت داشت و در عوض عطرسازان دربار را مجبور می کرد تا هر هفته برای او عطر جدیدی درست کنند. او حتی با ورود به قصرش به بازدیدکنندگانش عطر می‌پاشید.

فرانسه در آشوب
1789-1870

انقلاب فرانسه زمان خوبی برای تولیدکنندگان عطر نبود، زیرا مشتریان آنها ناگهان به گیوتین فرستاده شدند. تا زمانی که ناپلئون در اوایل دهه 1800 به قدرت رسید، همه چیز رو به افزایش بود – امپراتور فرانسه احتمالاً می‌توانست صنعت عطرسازی را خودش با سفارش ثابت خود که 50 بطری ادکلن در هر ماه بود حفظ کند. در دهه 1800 رایحه‌های گلی و لطیف مانند بنفشه غالب شد، زیرا عطرهای مشک‌دار به این افراد پاک دامن می‌گفتند.

عصر مدرن
بوها علمی می شوند

عصر صنعتی
اواخر دهه 1800

اولین مواد تشکیل دهنده عطر تولید شده در آزمایشگاه معرفی شدند، زیرا شیمیدانان آلی در طول کار خود مواد معطر را کشف کردند. برخی از اولین ترکیبات رایحه آزمایشگاهی سینامالدئید، آنتول در روغن انیسون، بنزآلدئید، وانیلین، کومارین و حتی مشک مصنوعی بودند که مورد آخر برای بسیاری از گوزن‌های مشک شاد بود. و در سال 1895 شیمیدان‌های آلی توانستند اولین رایحه‌های گلی آزمایشگاهی را ایجاد کنند، رایحه گل یاس و گل رز. توسعه مواد تشکیل‌دهنده آزمایشگاهی یا مصنوعی رشد صنعت صابون بدن معطر و صابون شستشو را افزایش داد که امروزه یکی از کاربران پیشرو مواد عطری است.

اولین عطرهای مدرن
دهه 1880

اما این وانیلین بود که به ورود اولین عطرهای واقعا مدرن کمک کرد. Vanillin در Fougere Royale (1884) و Jicky (1889)، دو مورد از اولین عطرهای هیبریدی آزمایشگاهی/طبیعی در جهان استفاده شد. و زمانی که استاد مشهور بویایی فرانسوا کوتی استفاده از مطلق را از فرآیند استخراج عطرهای خود با استفاده از حلال‌های فرار (موادی که در دمای اتاق گاز هستند) رواج داد – هیچ مانعی برای عطرسازان وجود نداشت.

بوم خانه عطر
اوایل دهه 1900

در سراسر نیمه اول قرن بیستم، رواج مطلق ها (مخلوط های غلیظ و بسیار معطر استخراج شده از گیاهان) و مواد تشکیل دهنده آزمایشگاهی، صنعت را به پیش برد. خانه‌های عطر در سرتاسر فرانسه شروع به ظهور کردند و گراس – واقع در تپه‌های ریوریا فرانسوی – تاج “شهر عطر” واقعی را به دست گرفت.

نماد رایحه: Marie-Louise Carven
فرانسه، 1909-2015

رئیس خانه عطر کارون و نابغه بازاریابی – او اولین عطر خود را Ma Griffe را با چتر نجات در سراسر پاریس در سال 1946 تبلیغ کرد.

تولد شانل شماره 5
1921

این لحظه ای بود که صنعت برای همیشه تغییر می کرد: زمانی که کوکو شانل عطر جدیدش Chanel شماره 5 را در یک گردهمایی در فضای باز اسپری کرد. هر زن در مورد به دست آوردن آن سؤال می کرد و می دانست که اثری ماندگار در عطر به جا گذاشته است. در سال 1921، ارنست بوکس، عطرساز آن را در آزمایشگاه خود در گراس در ریویرا فرانسه ساخت. Beaux معماری بویایی بی‌سابقه‌ای را طراحی کرد، دسته‌ گلی از 80 رایحه که نت‌های ارزشمند آن با نسبت‌های بالایی از آلدئیدها، ترکیبات ارگانیک که دارای رایحه‌ای ترد، صابونی و مرکباتی گل هستند، ترکیب شده بود.

تا امروز:
عطری برای مردم

عطرها تجاری می شوند
اواسط دهه 1900

در نیمه دوم قرن بیستم، عطرها بسیار گسترده‌تر شدند زیرا می‌توانستند سریع‌تر و در مقادیر بیشتر تولید شوند. در دهه 1950، شرکت زیبایی Estée Lauder روغن حمام شبنم جوانی خود را تولید کرد، یک روغن حمام معطر اختصاصی که از قفسه ها خارج می شد. دیگر برندهای زیبایی دست یافتنی‌تر روی دسته عطرها جهش کردند و عطرها از یک کالای لوکس مرفه به در دسترس بودن تبدیل شدند.

جایزه نوبل در حس بویایی
2004

در حالی که عطرها تا زمانی که تمدن بشری وجود داشته است، حس بویایی زمان بسیار کمتری را در کانون توجه قرار می‌دهد – تا سال 2004 که جایزه نوبل پزشکی به محققان (دکتر ریچارد اکسل و دکتر لیندا باک) داده شد. ) برای کشف عملکردهای عصبی حس بویایی. کار آنها به تقویت آنچه تاریخ نشان می دهد کمک کرد. که بوها و انسانیت واقعاً جدایی ناپذیرند.

استفاده از عطرهای تولیدی تا قرن بیستم ادامه یافت. امروزه، عطرها نه تنها توسط خانه های عطر و برندهای زیبایی، بلکه توسط طراحان مد و افراد مشهور هالیوود نیز طراحی می شود. و این چیزی فراتر از عطر است – عطرها زندگی را در سرتاسر جهان تقویت می‌کنند و در همه جا یافت می‌شوند، از محصولات خانگی گرفته تا خوشبوکننده‌های هوا، پخش‌کننده‌های عطر و شمع‌ها.